Son birkaç hafta benim açımdan oldukça üretken geçti. Özellikle gündemdeki meşhur “belge” (bazıları hala daha kabul etmek istemese de) ile direk veya dolaylı yönden ilgili 4-5 tane yazı yazmışım. Söz konusu yazılarla bu süreçteki düşüncelerimi çeşitli yönlerden ifade etmeye çalıştım. Özellikle, bir kesimin belgeyi ikinci plana atmak ve hedef saptırmak adına, içeriği değil tali meseleleri (belgeyi gönderen subayın kimliğini, belgeyi gönderenin tek bir kişi mi yoksa kişiler mi olduğunu ve hala evet hala belgenin gerçek olup olmadığını vs.) gündeme taşıma çabaları beni derinden etkiledi ve farklı üslupla aynı temada iki yazı yazdım. Oysa konu tekrarından her zaman kaçınırım. Neyse sonuçta ortaya iki yazı çıktı. Bu yüzden eleştiriler de aldığım oldu. Fakat görünen o ki mesele, daha çok su değil, okyanus götürecek. Önceden “Şimdi ne olacak?” derdik, gündemi merakla takip ederdik. Ama öyle bir zamana geldik ki her şey çoook hızlı gelişiyor, artık “ne olacak?” değil “ne olmuş?” diyoruz. Biz soruyu soruncaya kadar olaylar o kadar hızlı gelişiyor ki, insanlar bize cevap verecek yerde “oooo sen daha orda mısın?” diyorlar. “Albay Dursun Çiçek tutuklandı.” Haberi daha okuyup bitirmeden aaa “Albay Dursun Çiçek tahliye oldu.” İlkinde 13 saat, ikincisinde 43 saat tutuklu kaldı. Yani, yolu, işlemleri falan düş, cezaevinin bir kapısından girip diğer kapısından çıkmış. Çok bile diyenler çıkabilir? Bilemem
Benim açımdan iyi oldu. Nasıl mı? Biraz önce değindim. Aynı konuda iki yazı yazdım, bu konuya fazla taktım diye hayıflanmaya başlayacaktım neredeyse. Boşa yazmamışız.
Kış geldi kapıya dayandı, bu söz buraya gitmez ama her şey çook hızlı gelişiyor, bakarsınız daha siz yazıyı okumadan yaz gelivermiş. Velakin biz bu kadar sürate alışık değiliz. Jet tahliyelere sözümüz var.
Nere gidiyonuz, daha garpuz kescedik,