Yeşil Donlu Çocuk

YEŞİL DONLU ÇOCUK 

Anneleri dört küçük çocuğu aynı odaya bıraktı. Birisi kırmızı, birisi mavi, birisi pembe, birisi yeşil donlu. Pembe donluyla, kırmızı donlu kız, diğer ikisi erkekti. Mavi donlu o evin çocuğuydu. Pembe donlu ile mavi donlu annelerinden ayrılmak istemediler. Pembe donlu ağlamaya, kırmızı donlu mızılamaya başladı. Ev sahibi anne gidip bir sepet dolusu oyuncak getirdi. Oyuncakların içerisinden bir ağlayan bebek bulup pembe donlunun eline verdi. Kırmızı donlunun eline ise bir araba verdi. Oyuncağı görünce pembe donlu ağlamayı, kırmızı donlu mızılamayı kesti.Anneler mutlu bir şekilde odadan ayrılıp salona geçtiler. Çocuklar da oyuna daldı. Pembe donlu ile kırmızılı evcilik oynuyordu. Mavi donlu ev sahibi olduğundan eline pilli bir tabanca aldı. Başka tabanca yoktu. Mavi donlu oyuncakların içerisinden bir kırık tarak alıp “Al, bu da senin tabancan olsun savaşcık oynayalım.” diyerek yeşil donluya uzattı. Yeşil donlu burun kıvırdı. Ağlayacak gibi oldu ama ağlamadı. Elindeki kırık tarakla “dıkşın dıkşın” diye ateş etmeye başladı.Mavi donlu 2 kişilik oyunu sevmedi. Kız çocuklara “Gelin beyabey oynayalım” dedi. Kızlar kendi oyunlarını bıraktılar. Pembe donlu “Bisim tabancamıs yok ki” dedi. Mavi donlu ev sahibi çocuk, oyuncakların içerisinden bir kova sapı bularak pembe donluya, bir oyuncak bebek kolu bularak kırmızı donlu bebeğin eline verip “Bunlay da sizin tabancanız olsun. Ben polis olcam siz de hıysız” dedi. Ama pembe donlu “Ben bu tabancayı istemem” dedi. Kırmızı donlu “Ben de istemem” dedi. Mavi donlu, pembe donlunun elindeki kova sapını alıp kırmızı donluya, bebek kolunu alıp pembe donluya verdi. “Şimdi oldu hadi oynayalım” dedi. Pembe donlu, kova sapını yere atarak “Bana ne ya! Ben bunu istemem. Ben bunu istiyom” deyip mavi donlunun elindeki pilli tabancayı tuttu. Kırmızı donlu da bebek parçasını yere atıp “Ben de bunu istiyom” diyerek tabancaya sarıldı. Mavi donlu bir taraftan çekiyor, kırmızı donlu bir taraftan, pembe donlu bir taraftan. Yeşil donlu, elindeki kırık taraktan tabancayı donunun kenarına sokup diğer çocukları seyrediyordu. Mavi donlu “Kızım bıyak tabanacamı bu benim!” dedi. Pembe donlu “Niye bırakcakmışım bu benim!” dedi. Kırmızı donlu, “Ben de bırakmam.” dedi. Mavi donlu, pembe donlunun saçına yapıştı. “Bıyaksana kızım ya bunu bana amcam aldı.” dedi. Pembe donlu, “Saçıııım! Bırak saçımı salak” dedi. Ama saçı acıdığı için tabancayı bıraktı. Mavi donlu, tabancayı kırmızı donlunun da elinden söküp aldı. Pembe donlu, bir taraftan başını tutuyor bir taraftan da mavi donluya dil çıkarıyordu. Kırmızı donlu da dil çıkarmaya başladı. Mavi donlu elini göğsüne sürüp “Ohhh canıma değsin. Sizin tabancanız yok” diyordu. Pembe donlu “Benim babam polis akıllım bizde onun gerçeği var yaaa, hem de babam bayramda sıktı. Babama söylersem seni silahıyla vurur yaaa” dedi. Mavi donlu elindeki oyuncak tabancayı kızlara çevirip “Ben de onu tabancamla bi vuyuyum göyüysün.” dedi. Kırmızılı, “Benim amcam subay kocaman tüfeği var” dedi. Mavi donlu ellerini iki yana açarak “Benim Ali dayım vay ya böyle büsbüyük silahı vay. Ben de onu getiyiyim”Kırmızılı “Benim dedemin silahı bu ev kadar.” dedi. Pembe donlu “Benim dedem hakim. Ona bi söylersem senin dayını hapse atar” dedi. Mavi donlu “Benim dedem sıpaydıy menden bile güçlü. Kolunu bir uzattı mı böyle öyümcek ağlayı çıkay, dedeni bi yakaladı mı bi daha bıyakmaz yaaa.” dedi. Pembe donlu, “Benim dedem Polat Alemdarı bile döver. Dedene bi vurdu mu taa İstanbul’a gider.” Kırmızı donlu, “Benim dedem doktor bir söylersem iğne yapar. Senin dedeni öldürür” dedi. Sonra çocuklar yeşil donlu çocuğu hatırlayıp ona döndüler. Yeşil donlu çocuk köşeye oturmuş başı önde işaret parmağını halının üzerinde gezdiriyordu. Çocuklar yeşil donlunun başına geldiler. Mavi donlu “Senin deden ne iş yapıyoy?” dedi. Yeşil donlu omuzlarını silkti. Pembe donlu “Söylesene seninki ne iş yapıyo?” dedi. Yeşil donlu sinirlendi, “Gidin başımdan yaaa!” dedi. Kırmızılı “Söylesene be..” dedi. Yeşil donlu ağlamaya başladı. Pembe donlu başını okşayıp “Ağlama” dedi. Mavili “Tamam söyleme söyleme” dedi. Yeşil donlu burnunu çeke çeke:“Benim dedem öğretmen” dedi. Pembeli “Neden ağlıyosun o zaman?” dedi. Mavili “Okul işte” deyip pencereden görünen okulu gösterdi. Yeşilli “Benim dedemin okulu yok” dedi. Pembeli “Okul yoksa nasıl öğretmen?” dedi. Yeşil donlu daha çok ağlamaya başladı. “Benim dedem atanamamış” dedi. Mavili “Nasıl kim atmış, niye atılıyo” Yeşilli “Babamgil konuşurken duydum. Sınava girmiş.” Kollarını iki yana açıp “Bu kadar yıl, babamın yaşı kadar uğraşmış, dünya kadar sınava girmiş ama atamamışlar. Başka bir ülkede olsa böyle olmazmış” Mavili çocuk, yeşil donluya yaklaşarak yanağından öptü. “Üzülme” dedi. Pembeliyle kırmızılı da yeşil donluyu öptüler. Mavi donlu elindeki pilli tabancayı yeşil donlunun eline verdi. “Al sen polismişsin biz hıysız sen bizi yakala” dedi. Yeşilli ağlamayı bıraktı. Çocuklar polisçilik oynamaya daldılar. 
Yorumlar - Yorum Yaz