Avukat, ceketini kollarını geçirmeden omuzlarına aldı. Sehpanın üzerindeki paketten bir sigara çekip dudağının sağ tarafına doğru yerleştirdi. Başı önde, elleri pantolonunun cebinde ağır adımlarla salonda volta atmaya başladı. Onun bu hali Hamdi’nin gözünden kaçmadı: “Hayrola Avukat, şu sıralar çok düşüncelisin. Terso bir durum mu var?” Avukat, istifini bozmadan konuştu: “Daha ne olsun Hamdi? Muhtar hapisten çıkıyor. Herkese haber göndermiş ve barış ilan etmiş. Güya güçlerini birleştirip uyuşturucu, kara para, kaçakçılık, kumar piyasasını ele geçireceklermiş. Kemal’in küsüp pişmaniyecilik yapmak için İzmit’e dönmesini de fırsat olarak değerlendiriyormuş. Dikiştutmaz Sabri bile onunla anlaştı diyorlar.”

Derginin bu sayısında Mehmet Pektaş'ın yanı sıra Mehmet Akif Ersoy, Ali Kemal Yiğit, Nurgül Kaynar Yüce, Tacettin Şimşek, Yaşar Bayar, Mehmet Osmanoğlu, Halit Yıldırım, Cevat Akkanat, Ziya Nurdan, M. Nihat Malkoç, Cahit Can, Zekeriya Çakabey, Tayyib Atmaca, Hacı Musa Tuncer'in yazı ve şiirleri yer alıyor.

Genç korona virüs Cavit, üzerinde yaşadığı vakanın ölmesiyle birlikte son anda kendini hastaneden dışarı attı. Kafasını giriş kapısının yanındaki çöp kovasına çarparak durabildi. Sersemlemişti. Hemen toparlanıp oradan uzaklaştı, bahçedeki banklardan birisinin üzerine oturdu. Baştan aşağı ter içindeydi, derin derin nefes alıp veriyordu. Olayın şokunu üzerinden atamamıştı. Otomatik kapının her açılışında tekrar hastaneye düşme korkusuyla yerinden sıçrıyordu. Orada rahat edemedi, arka taraftaki ağaçların kuytusunda, gece karanlığında görünmeyeceği bir yere geçti. “Ne sıcaktı öyle! İçeride biraz daha dursam ben de ölüp gidecektim. Ucuz kurtuldum.” diye kendi kendine söylendi. Serin hava Cavit’i kendine getirmişti. Ağacın altına uzanıp ellerini başının altına koydu, bacak bacak üstüne attı. Olup biteni artık daha iyi yorumlayabiliyordu.

Derginin bu sayısında Mehmet Pektaş'ın yanı sıra Şair Eşref, Cevat Akkanat, Tacettin Şimşek, Cahit Can, Melahat Özçoban, Yasin Şen, Halit Yıldırım, Mulla Nasreddin, Ali Kemal Yiğit, M. Nihat Malkoç, Ziya Nurdan, Mehmet Osmanoğlu, Mehmet Aluç, Salman Kapanoğlu, Şahmurat Çılgısız, Sebahattin Karadaş, Zekeriya Çakabey, Mehmet Baş, Tayyib Atmaca ve Âşık Serdari'nin yazı ve şiirleri yer alıyor.

Mehmet Âkif, İtiraf isimli dörtlüğünde: “Safahât’ımda, evet, şi’r arayan hiç bulamaz;/Yalınız, bir yeri hakkında “hazin işte bu!” der./Küfe? Yok. Kahve? Hayır. Hasta? Değil. Hangisi var ya?/Üç buçuk nazma gömülmüş koca bir ömr-i heder!” der. Bu satırlar bir tevazu ifadesi olduğu gibi Âkif’in şiirleriyle bütünleştiğinin de beyanıdır aslında. Bu açıdan bakıldığında onun şiirini hayatından ayrı düşünmemek gerektiği ortaya çıkar. Orhan Okay, Mehmet Âkif, Bir Karakter Heykelinin Anatomisi isimli kitabında Âkif’i böyle bir bütünlük içerisinde değerlendirir.