Cengiz, Suat’la birlikte ofise gelmişti. Koltuğuna oturduktan sonra bir haftadır masada bekleyen çay bardağını Suat doğru ittirdi. “Al götür şu bardağını. İçinde fosiller oluşacak neredeyse.” dedi tiksintiyle. Suat: “Ne yapayım oğlum, dükkâna uğradığın mı var? Çıkarken kapının önüne koy bari bardakları da alalım.” dedi. Cengiz: “İşim yok da senin boşlarını mı takip edecem lan!” diye Suat’ı azarladıktan sonra “Söyle niye çağırdın beni işimin gücümün arasında?” dedi. Suat, yutkunup Cengiz’in sözlerini sineye çekti. Lafa girmek için onu biraz yumuşatmak istedi: “Ee ne var ne yok görüşmeyeli?”

Derginin bu sayısında Mehmet Pektaş’ın yanı sıra Hüseyin Suat Yalçın, M. Nihat Malkoç, Tacettin Şimşek, Ahmet Yıldırımtepe, Fikret Görgün, Halit Yıldırım, Hızır İrfan Önder, Hacı Musa Tuncer, Nurgül Kaynar Yüce, Ercan Sağlam, Mehmet Osmanoğlu, Kadir Köse, Yakup Gümüş, Ramazan Demirtaş, Mustafa İmir, Bekir Oğuzbaşaran’ın yazı ve şiirleri yer alıyor.

İş hanının önüne çakarlı siyah bir Mercedes yanaştı. Ön kapıdan koşarak çıkan şoför, arka kapıyı açarak içerdeki adamın çıkmasını sağladı. Araçtan inen adam, elinin tersiyle git işareti yapınca şoför direksiyona geçtiği gibi uzaklaştı. Siyah takım elbiseli adam, kollarını silkeleyerek ceketini düzeltti, kol düğmelerinin görünmesini sağladı. Sonra da kravatını hafifçe sıktı. Artistik bir hareketle güneş gözlükleri takıp etrafa pozunu attı. Onu ilk fark eden giriş kattaki dükkânının önünde leblebi kavuran kuruyemişçi Arif oldu. Bir elini cebine sokan takım elbiseli adam, fiyakasını hiç bozmadan kendinden emin adımlarla iş hanına doğru adımladı. Arif, ona seslendiğinde aralarında en fazla bir metre ya var ya yoktu: “Lan Cengiz, selam sabah yok mu?”

Derginin bu sayısında Mehmet Pektaş’ın yanı sıra Namık Kemal, Nurgül Kaynar Yüce, Tacettin Şimşek, Hacı Musa Tuncer, Memik Kömekçi, Halit Yıldırım, Faik Kumru, M. Nihat Malkoç, İrfan Erdoğan, Kadir Köse, Yasin Şen, Maruf Özülkü, Mustaf İmir, Salman Kapanoğlu, Tacettin Şimşek, Tayyib Atmaca, Yakup Gümüş’ün yazı ve şiirleri yer alıyor.

Cuma çıkışı Hacı Niyazi, Emlakçı Cengiz ve onun has elemanı Mert’in elini itina ile sıktı: “Allah kabul etsin gençler.” dedi. “Ne hikmetse şeytan da vesvese verdi durdu. Okuduğumdan da dinlediğimden de bir şey anlamadım. Yorgunluktan herhalde.” O sırada Çaycı Suat da ayakkabılarını giyiyordu. Hacı’nın söylediklerini duyunca dilinin ucuna şöyle demek geldi: “Şeytana ne gerek var Hacı, vekili olarak Cengiz’i göndermiş zaten.” Yine de kendini tuttu: “Allah kabul eder Hacı. Sen kalbini ferah tut.” dedi. Bunun üzerine hem Hacı hem de Cengiz ve Mert: “İnşallah!” diyerek karşılık verdiler. Camiden çıktıktan sonra Emlakçı Cengiz, Hacı Niyazi’nin koluna girdi.