Köyde hayat normal seyrinde devam ediyordu. Günümün büyük kısmını kahvede geçiriyordum. Cin Ali emir erim gibi olmuştu; sık sık halimi, hatırımı, bir emrim olup olmadığını soruyordu. Tırı Mahmut, semerlerine gözü gibi bakıyor, dört gözle Serkan’ın gelişini bekliyordu. Kaymakamdan ve hâkimden korktuğu için köye eşek getirmiyordu. Fakat yine boş durmuyor, köyleri geziyordu. El altından semer almaya çalıştığını tahmin ediyordum. O gün sabah kalktığımda benim Toros garajda yoktu. Hanıma: “Nerede araba?” diye sordum. “Sabah erkenden Tırı Mahmut gelip götürdü.” dedi. Sinirlendim: “Niye sokuyorsunuz şu adamı eve?” dedim, bağırıp çağırdım.

Derginin bu sayısında Mehmet Pektaş'ın yanı sıra Âşık Veysel, Tacettin Şimşek, Tayyib Atmaca, Arif Bilgin, Ertuğrul Çoban, Metin Mert, Haşim Kalender, Ramazan Yanar, Bayram Tataroğlu, Laedri,Fatih Kandemir, Halit Yıldırım, Adem Efe, Mustafa Berçin, Hoca Mehmed Trabzoni, Hacı Musa Tuncer, Mücahit Şahin ve Nurgül Kaynar Yüce'nin yazı ve şiirleri yer alıyor.

Derginin bu sayısında Mehmet Pektaş'ın yanı sıra Abdurrahim Karakoç, Tacettin Şimşek, M. Fatih Köksal, Yılmaz Öksüz, Kamerizade Mehmet Aga, Memmet Hartlap, Ali Rıza Malkoç, Hüseyin K. Ece, Lütfü Bilir, Salman Kapanoğlu, Haydar Ali Nacar, Ali Atar (Kahyaoğlu), Aşık Kara Mehmet, Erdal Ercin, Sabit Eymen, Kenan Yavuzarslan, Halit Yıldırım-i Tayyib Atmaca'nın yazı ve şiirleri yer alıyor.

İntikam planımızı o ana kadar başarıyla uygulamıştık. İşler umduğumuzdan da iyi gidiyordu. Sıradaki hedefimiz, Çullu Yusuf’la, Lap Osman’dı. Bu ikisi hep birlikte hareket ederdi. Sabah akşam ayrılmazlardı. Bu yüzden ikisine bir oyun oynamaya karar vermiştik. Fakat bir türlü ağımıza düşmüyorlardı. Onlar bize gelmeyince biz onlara yaklaşmaya karar verdik. Kahvede aynı masaya oturmaya birlikte konken oynamaya başladık. Laf bazen Çil Hasan’a geliyordu. Onun aklını yitirdiğini söyleyenler vardı. Serkan: “Define işi böyledir.” dedi. Bu söz üzerine ben “Ne yaptın?” dercesine Serkan’ın yüzüne baktım. Çullu Yusuf: “Ne definesi?” dedi. Serkan: “Besbelli Çil Hasan define arıyor.” dedi. Ben masanın altından Çullu Yusuf’un bacağına vurdum. Sanki Serkan’ın bacağına vuracakmışım da yanlışlıkla ona vurmuşum gibi yaptım: “Kusura bakma Yusuf, ayağım çarptı.” dedim.

Mazide kaldı siyah beyaz filmler, renklerin zamanı şimdi. Hayata renk katmanın, renklere farklı bakmanın zamanı. Zulmün siyah yüzünden adalet ve asaletin moruna geçme vakti. Cimriliğin zifirinden cömertliğin yeşil yüzünü görme, vermenin iç huzuruna yol bulmak vakti. Hayasızlığın kara perdesini, iffetin beyaz elleriyle kaldırma vakti. Saygının kırmızısını, hoşgörünün sarısını hayata katma vakti. Başka bakma vakti hayata. Masmavi gökyüzü ile terapi zamanı, katran karası sevgisizlik hastalığına. Kalplerdeki kini, kiri okyanusların mavisiyle yıkama vakti.