Arka kapaktan: Ayı Sabahattin, yatakta bir o yana bir bu yana dönüp duruyordu. Bir ara içi geçecek gibi oluyor, kısa süreli bir horultu çıkarıp bir türlü derin uykuya dalamıyordu. Karısının da gözüne gram uyku girmemişti. Kocasının dönüp durması, üzerlerindeki ince örtüyü çekiştirmesi, zaten gelmeyen uykuyu hepten kaçırmıştı. Sırt üstü dönüp gözlerini mağaranın tavanına dikti. Alışık olmadığı bu sıcaklık onu fazlasıyla bunaltmıştı. Ofladı, pufladı; olmadı. Kendini biraz geriye çekip yatakta oturdu. Kollarını önünde bağladı. Tıslayıp duran kocasına diziyle vurdu. Ayı Sabahattin örtüyü biraz daha çekiştirerek: “Hıı?” dedi. Ayı Cevriye, bu defa dirseğiyle dürttü kocasını. Ayı Sabahattin’in sesi biraz daha sertleşti: “Hıııı?” Kocasının bu ilgisizliği dişi ayıyı iyice germişti: “Uyuyamıyorum Sabahattin. U-yu-ya-mı-yo-rum!” diye sesini yükseltti. Ayı Sabahattin bunun üzerine yavaşça sırt üstü döndü. Üstündeki örtü ile terini sildikten sonra doğrulup oturma pozisyonu aldı.

Mehmet Pektaş'ın yeni kitabı çıktı. Açıkkara sayfalarında tefrika edilen mizahi roman Sebe Kitap tarafından yayımlandı. Arka kapaktan: Seçim günü sabahtan diğer adaylarla beraber okulun önüne dikildim. Gelenlere ‘Hoş geldin.’ deyip pusula verdim. Gidenleri uğurladım. Her gelen yüzüme gülüyor, pusulayı alıp kaş göz işaretiyle oyunu bana vereceğini belli ediyordu. Saatler geçti. Akşama doğru bizim arkadaşlar yanıma geldi: ‘Ver bakalım bir muhtar sigarası.’ dediler. Onlara birer sigara tuttum, kendim de bir tane tellendirdim. Bir nefes çekmiştim ki aklım başıma geldi. Kapı önünde köylü ile ilgileneceğim derken oy kullanmayı unutmuştum. Tam saatime bakıyordum, içerden biri bağırdı: ‘Sandıklar açılıyor.’ Sigarayı atıp koştum. Süre doldu diye bana oy kullandırmadılar. Nasıl olsa seçimi kazanacağım için çok da üstelemedim.” “Muhtar’ım sen de kendini fazla kaptırmışsın. İnsan oy kullanmayı unutur mu?” “İnsan olan unutmaz da benim gibi bir mal olursa unutur.” “Sonra?” “Sayıma geçildi."

Bir süredir sesi soluğu çıkmayan Cengiz, plakasız eski bir motosikletle iş hanının arka sokaklarından birine girdi. Motoru kuytu bir köşeye bırakıp rüzgârdan dikilen saçlarını motorun dikiz aynasında düzeltebildiği kadar düzeltti. Yüzüne de kendisini şirin gösterecek bir maske takmayı ihmal etmedi. Gülücükler saçarak iş hanının önüne geldi. Kuruyemişçi Arif, sırtı yola dönük dükkânının önündeki çuvalları düzeltiyordu. Cengiz usulca yaklaşık Arif’in koltuğunun altına el attı. Arif: “Ananıııss…” diye sıçrayarak arkasını dönünce Cengiz’le burun buruna geldi: “Lan Cengiz…” dedi yarı şaşkın yarı öfkeli. Cengiz, sırıtarak tikli Arif’in her iki koltuk altına doğru peş peşe hamleler yaptı. Arif, kendini korumak için kıvranıyordu. Cengiz, son hamlesini Arif’in bacak arasına yaparken öpücük sesi çıkarmayı da ihmal etmedi.

Derginin bu sayısında Mehmet Pektaş’ın yanı sıra Abdurrahim Karakoç, M. Nihat Malkoç, Tacettin Şimşek, Hızır İrfan Önder, Cahit Can, Halit Yıldırım, Nurgül Kaynar Yüce, Mustafa Acar, Kadir Köse, Hacı Musa Tuncer, Memik Kömekçi, Aydın Battal, Faik Kumru, Ercan Sağlam, Mehmet Osmanoğlu, Salman Kapanoğlu, Mustafa İmir, Osman Gazi Turaç’ın yazı ve şiirleri yer alıyor.

Gece kulübünün kapısından önce şen kahkahaları, arkasında da iki kolunda iki kızla Cengiz çıktı. Kolundaki altın saati göstere göstere iPhone 15’i ile selfieler çekerken son model spor araba kaldırıma yanaştı. Şoför mahallinden inen vale koşarak Cengiz’in yanına geldi ve arabanın anahtarını ona uzattı. Cengiz, anahtarı aldığı ele hiç kesilmeyen kahkahalarla 100 dolar kıstırdı. Şaşkınlıktan donup kalan vale, ‘Abi bir yanlışlık olmasın, bu para çok.’ diyecekti ama o kadar şaşırmıştı ki dili dönüp aklındaki cümleyi söyleyemedi bile. Kızlar kahkahalar eşliğinde arka koltuklara binerken Cengiz de kahkaha ata ata ön koltuğa kuruldu, birkaç kez gaz pedalına yüklenerek arabayı bağırttı. Hareket etmeden önce yan camı açıp mekânın önüne doğru bir miktar para saçmayı da ihmal etmedi.