Latîfî’nin Tezkiretü’ş-şu’arâ ve Tabsıratü’n-nuzamâ isimli tezkiresi 1546’da tamamlanarak dönemin hükümdarı Kanûnî Sultan Süleyman’a sunulmuştur. Eser, II. Murad (d. 806/1404-ö. 855/1451) devrinden 953/1546’ya kadarki şairlere ait bazı biyografik bilgileri, birtakım anekdotları ve şiir örneklerini ihtiva eder. Tezkirenin ikinci bölümünde, “El-Faslu’s-sânî Fî-Beyân-ı Şu’arâ-i Selâtîn-i Âl-i ‘Osmâniyân” başlığı altında şiir yazan Osmanlı padişah ve şehzadelerine yer verilir. Son fasılda ise Türkçe şiirleriyle tanınmış 334 Osmanlı şairi yer alır. Bu çalışmada, tezkirede adları geçen Fatih Sultan Mehmed,  Şehzade Cem ve Kanûnî Sultan Süleyman gibi tarihe mal olmuş Osmanlı sultan ve şehzadelerinin nasıl tasvir edildikleri, hangi yönlerinin öne çıkarılıp, hangi yönlerinin yüzeysel olarak anlatıldığı, askerî ve siyasî hayatlarına nasıl bakıldığı, şairliklerinin nasıl değerlendirildiği üzerinde durulmuştur.


LATÎFÎ TEZKİRESİNDE OSMANLI SARAY HAYATININ VE SULTANLARIN TASVİRİ